ԱՄՈՒԼՍԱՐ ԼԵՌՆԱՃՅՈՒՂՈՒՄ՝ ՄԻ ՈՐՈՏ…
«Ազատութի՜ւն, — գոչեցի, —
Հատված Մ.Նալբանդյանի «Ազատություն» բանաստեղծությունից
Թող որոտա՛յ իմ գլխին
Փայլակ, կայծակ, հուր, երկաթ…»
Փորձենք ըմբռնել մոտ 36 տարվա կարճատև կյանք ապրած, սերունդներին «Ազատությու՛ն» ավանդող հանճարեղ Միքայել Նալբանդյանի (1829-1866թթ.) վերոհիշյալ տողերը, որոնք դպրոցական տարիներից մեր շուրթերին են:
Ինչպես հետագայում Աղայանը, Թումանյանը, Իսահակյանը, Չարենցն ու մյուս մտավորականները, Նալբանդյանը, ժամանակի թելադրանքով, այլաբանորեն էր փոխանցում իր պատգամները:
Մեր մեծերի ընտրած բառերն ինքնանպատակ ու պատահական չէին:
Ընդհակառակը, խորիմաստ ու խորախորհուրդ, թաքնագիտական շղարշով…
Հիրավի…
«Թող ՈՐՈՏԱ…»
Ի՞նչն է որոտում:
Ամպրոպը:
Ո՞վ էր Ամպրոպի դիցը:
ՓԱՅԼԱԿԸ, ԿԱՅԾԱԿԸ, ՀՈՒՐԸ՝ Թեժուբը, իր ԵՐԿԱԹԵ երկսայր տապարով, որն հետագայում մեր էպոսի՝ «Սասնա Ծռերի» հերոսի ձեռքի «ԹՈՒՐ-ԿԵԾԱԿԻՆ» («ԿԱՅԾԱԿԻՆ») էր:
Որոտն, Որոտան, Որոտնա գավառ (Երկիր)՝ Մեծ Հայքի Սյունիք Աշխարհում՝ Որոտն Բերդի շուրջ…
Ի փառս հազարամյակներից եկող դիցի, այսօրվա Հայաստանում ունենք Որոտան գետը, որն իր «որոտով» հազարամյակների հեռվից հնչող «Երգն» է շառաչում («Կումարբիի Երգը»)…
Եվ, Զանգեզուրի լեռնաշղթայի Ամուլսար լեռնաճյուղում, Որոտանի վեհ լեռնանցքից ու Որոտանի ազդեցիկ Կիրճից ոչ շատ հեռու՝ մի ահեղ Թեժ լեռ …
Մեզ ժառանգություն մնացած անսասան լեռներն ու սարերը մեր սերունդներին անաղարտ փոխանցելու հրամայականով…